Wanneer een persoon is benoemd tot statutair bestuurder van een vennootschap heeft dat consequenties voor zijn arbeidsrechtelijke positie. Een statutair bestuurder genietminder rechtsbescherming bij ontslag dan een ‘ gewone’ werknemer.

Indien een ‘gewone’ werknemer niet instemt met opzegging door werkgever, of overeenstemming wordt bereikt over de beëindiging, dan kan de arbeidsovereenkomst alleen worden beëindigd indien de werkgever toestemming van het UWV verkrijgt voor opzegging, danwel indien de rechter de arbeidsovereenkomst ontbindt.

Meestal kan een statutair bestuurder worden ontslagen door een besluit van de Algemene Vergadering. Dit is anders als er bijvoorbeeld sprake is van een opzegverbod, zoals tijdens ziekte.

Daarom is het goed om bij de overgang van ‘gewone’ werknemer naar aankomend statutair bestuurder aanvullende of gewijzigde arbeidsvoorwaarden overeen te komen. Zoals een langere opzegtermijn voor de werkgever en een contractuele beëindigingsvergoeding (‘Golden Parachute’). Indien de werkgever hiertoe niet bereid is, zoals soms het geval bij de kleinere ondernemingen, dan is het van belang om de afweging te maken of benoeming tot bestuurder wel verstandig is te aanvaarden.

In de (semi) publieke sector is de contractsvrijheid van partijen tav het overeenkomen van ondermeer een contractuele beëindigingsvergoeding overigens beperkt.

Ook kunnen afspraken over het vervallen van het concurrentiebeding bij het aangaan van de overeenkomst, of de onderhandelingen bij de beëindiging van de overeenkomst tussen de statutair bestuurden en de vennootschap worden meegenomen. Vaak is een bestuurder, vanwege zijn jarenlange ervaring, gebonden aan een bepaalde branche, waardoor nakoming van een concurrentiebeding bezwarend kan zijn.