Opnieuw bespreek ik een deel van de voorgestelde wijzigingen van het arbeidsrecht uit het “Wetsvoorstel werk en zekerheid”. Het betreft ingrijpende wijzigingen, die vereisen dat organisaties hierop anticiperen.

Huidige ketenregeling

In de huidige wet is het aantal opeenvolgende contracten voor bepaalde tijd gemaximeerd op drie. Ook de duur van de reeks van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd bedraagt maximaal drie jaar.

Wanneer een werkgever een vierde aansluitende arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd aanbiedt, of wanneer de maximum periode van drie jaar wordt overschreden, wordt het contract vanzelf omgezet naar een vast contract.

Deze keten van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd kan worden verbroken als er een onderbreking is van drie maanden.

Bij CAO kan onbeperkt van deze regeling worden afgeweken. Dit gebeurt ook op grote schaal, veelal in het nadeel van werknemer.

Deze regels staan bekend als de ‘ketenregeling’ .

Nieuwe ketenregeling

In de nieuwe wet zal het aantal arbeidsovereenkomsten dat aansluitend voor bepaalde tijd mag worden overeengekomen nog altijd drie zijn.

Echter wordt de maximumtermijn van deze ‘keten’ verkort van drie naar twee jaar.

De keten wordt pas doorbroken als een werknemer zes maanden uit dienst is.

Een opvallende wijziging van de ketenregeling is dat alleen bij de CAO van de wet mag worden afgeweken bij functies waarbij de intrinsieke aard van de bedrijfsvoering dat vereist.

Gevolgen

De nieuwe ketenregeling zal ook gevolgen hebben voor de mogelijkheid om oproepkrachten in te huren. Bedrijven met een flexibele schil moeten hun organisatie tijdig aanpassen.