Zowel werkgever als werknemer hebben verplichtingen tijdens een periode van arbeidsongeschiktheid. Deze zijn erop gericht werknemer zo snel mogelijk weer aan de slag te krijgen.

Werknemer heeft de plicht mee te werken aan zijn re-integratie. Zo moet hij gevolg geven aan redelijke voorschriften van werkgever, meewerken aan het opstellen van een plan van aanpak en aangeboden passende arbeid verrichten.

Wanneer werknemer het onmogelijk maakt om te controleren of hij arbeidsongeschikt is mag werkgever het loon over een dergelijke periode opschorten. Werkgever kan dan immers niet vaststellen of hij verplicht is het loon door te betalen. Als later blijkt dat werknemer wel degelijk arbeidsongeschikt was, dan zal werkgever alsnog het loon moeten betalen.

Dat is anders wanneer werknemer niet meewerkt aan zijn re-integratie doordat hij bijvoorbeeld passende arbeid weigert. In dat geval kan zich een grond voordoen het loon stop te zetten. Wanneer werknemer alsnog besluit mee te werken aan zijn re-integratie is pas weer loon verschuldigd vanaf dat moment; dus niet met terugwerkende kracht over de periode dat werknemer niet meewerkte aan de re-integratie.

Werkgever zal werknemer voorafgaand aan het toepassen van een dergelijke sanctie schriftelijk moeten informeren over zijn voornemen met mededeling van de vermeende gronden.

Werkgevers let op: het doorbetalen van het loon van een werknemer die zijn re-integratieverplichtingen niet nakomt kan een nadelige consequentie voor werkgever hebben: het UWV kan de werkgever een loonsanctie opleggen omdat hij heeft nagelaten werknemer te prikkelen zijn re-integratieverplichtingen na te komen.